«Συνέχιζα να ψάχνω γι 'αυτήν μέχρι επιτέλους που τη βρήκα », είπε η
54χρονη Ζοζεφίνα Οσόριο Ενρίκες μετά τη συνάντηση με την κόρη της
Χιομάρα που είναι πλέον 31 ετών.
«Ένας αστυνομικός την πήρε από μένα και δεν την είδα ποτέ ξανά», είπε η Ζοζεφίνα,. Η Χιομάρα αργότερα δόθηκε με υιοθεσία σε άλλη οικογένεια. «Μπορώ να θυμηθώ πολύ λίγα», ανέφερε η Χιομάρα. «Αλλά ξέρω ότι ένας αστυνομικός με έκλεψε και με έδωσε στη θετή μου μητέρα Με βάφτισε με το όνομα Καρολίνα».
Το κοριτσάκι μεγάλωσε με τη νέα οικογένειά της στην Σάντα Άνα στα δυτικά του Ελ Σαλβαδόρ. «Είχα μια φυσιολογική ζωή με τη θετή μητέρα μου η οποία πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια», είπε η Χιομάρα. «Είμαι παντρεμένη τώρα, έχω τρία παιδιά και είμαι αφιερωμένη στη φροντίδα τους» συμπλήρωσε.
Μέσω τεστ DNA επιβεβαιώθηκε ότι η Ζοζεφίνα και η Χιομάρα, οι οποίες μοιάζουν πολύ, είναι μάνα και κόρη. Η Ζοζεφίνα και η κόρη της σχεδιάζουν τώρα να κερδίσουν το χαμένο χρόνο. «Τώρα έχω την ευκαιρία να γνωρίσω τη μητέρα μου τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Θέλω να καλύψω το χαμένο χρόνο. Δόξα τω Θεώ μπορούμε να το κάνουμε αυτό τώρα», σημείωσε η Χιομάρα.
Οι δύο γυναίκες ήρθαν κοντά με πρωτοβουλία της οργάνωσης Pro Busqueda ,η οποία ιδρύθηκε το 1993 από τον Ιησουίτη ιερέα Χον Κορτίνα με στόχο να εντοπίσει παιδιά που απήχθησαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου την περίοδο 1980-1992. Η οργάνωση Pro Busqueda έχει συλλέξει πληροφορίες για περίπου 800 απαγωγές παιδιών και μέχρι στιγμής έχει αποκαλύψει τις 300.
Το έργο της οργάνωσης αυτής έχει εξοργίσει ισχυρές ομάδες στο Ελ Σαλβαδόρ. Τον Νοέμβριο, άγνωστοι έκαψαν τα γραφεία της Pro Busqueda ενώ ένοπλοι άνδρες μπήκαν στο κτήριο, καταστρέφοντας αρχεία και σημαντικά έγγραφα. Η απαγωγή παιδιών ήταν μέρος της στρατηγικής «της καμένης γης» της κυβέρνησης του Ελ Σαλβαδόρ κατά τη διάρκεια των 12 ετών του εμφυλίου πολέμου. Ο στόχος ήταν να καμφθεί το ηθικό των κοινοτήτων που ήταν η «κοινωνική βάση» για τους αντάρτες, αν και περίπου το 10% των απαγωγών έγιναν από τους ίδιους τους αντάρτες, σύμφωνα με την Pro Busqueda.
Το 1984 κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων των κυβερνητικών δυνάμεων
εναντίον των ανταρτών ο στρατός εισέβαλε στο χωριό Μπουρέρα στο καντόνι
Σαν Χουακίντο. Ο πατέρας της οικογένειας, ο Λορέντσο Φλόρες Αμάγια,
έκρυψε τη σύζυγό του Ζοζεφίνα και την κόρη του Χιομάρα, τότε μόλις δύο
ετών, σε μια κρύπτη, και υποσχέθηκε να επιστρέψει. Αλλά σκοτώθηκε κατά
τη διάρκεια μάχης των κυβερνητικών δυνάμεων με τους αντάρτες Φαραμπούντο
Μαρτί ( FMLN ) με τους οποίους πολεμούσε. Οι στρατιώτες βρήκαν τη
γυναίκα και την κόρη του και αστυνομικοί στο Σαν Βιθέντε πήραν το παιδί
από τη μητέρα του.
«Ένας αστυνομικός την πήρε από μένα και δεν την είδα ποτέ ξανά», είπε η Ζοζεφίνα,. Η Χιομάρα αργότερα δόθηκε με υιοθεσία σε άλλη οικογένεια. «Μπορώ να θυμηθώ πολύ λίγα», ανέφερε η Χιομάρα. «Αλλά ξέρω ότι ένας αστυνομικός με έκλεψε και με έδωσε στη θετή μου μητέρα Με βάφτισε με το όνομα Καρολίνα».
Το κοριτσάκι μεγάλωσε με τη νέα οικογένειά της στην Σάντα Άνα στα δυτικά του Ελ Σαλβαδόρ. «Είχα μια φυσιολογική ζωή με τη θετή μητέρα μου η οποία πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια», είπε η Χιομάρα. «Είμαι παντρεμένη τώρα, έχω τρία παιδιά και είμαι αφιερωμένη στη φροντίδα τους» συμπλήρωσε.
Μέσω τεστ DNA επιβεβαιώθηκε ότι η Ζοζεφίνα και η Χιομάρα, οι οποίες μοιάζουν πολύ, είναι μάνα και κόρη. Η Ζοζεφίνα και η κόρη της σχεδιάζουν τώρα να κερδίσουν το χαμένο χρόνο. «Τώρα έχω την ευκαιρία να γνωρίσω τη μητέρα μου τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Θέλω να καλύψω το χαμένο χρόνο. Δόξα τω Θεώ μπορούμε να το κάνουμε αυτό τώρα», σημείωσε η Χιομάρα.
Οι δύο γυναίκες ήρθαν κοντά με πρωτοβουλία της οργάνωσης Pro Busqueda ,η οποία ιδρύθηκε το 1993 από τον Ιησουίτη ιερέα Χον Κορτίνα με στόχο να εντοπίσει παιδιά που απήχθησαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου την περίοδο 1980-1992. Η οργάνωση Pro Busqueda έχει συλλέξει πληροφορίες για περίπου 800 απαγωγές παιδιών και μέχρι στιγμής έχει αποκαλύψει τις 300.
Το έργο της οργάνωσης αυτής έχει εξοργίσει ισχυρές ομάδες στο Ελ Σαλβαδόρ. Τον Νοέμβριο, άγνωστοι έκαψαν τα γραφεία της Pro Busqueda ενώ ένοπλοι άνδρες μπήκαν στο κτήριο, καταστρέφοντας αρχεία και σημαντικά έγγραφα. Η απαγωγή παιδιών ήταν μέρος της στρατηγικής «της καμένης γης» της κυβέρνησης του Ελ Σαλβαδόρ κατά τη διάρκεια των 12 ετών του εμφυλίου πολέμου. Ο στόχος ήταν να καμφθεί το ηθικό των κοινοτήτων που ήταν η «κοινωνική βάση» για τους αντάρτες, αν και περίπου το 10% των απαγωγών έγιναν από τους ίδιους τους αντάρτες, σύμφωνα με την Pro Busqueda.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου